ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΑΓΝΩΣΗ-ΑΥΤΙΣΜΟΣ, ΧΩΡΙΣ ΗΛΕΚΤΡΟΕΓΚΕΦΑΛΟΓΡΑΦΗΜΑ, ΔΥΝΑΤΗ;

ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΑ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ, ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΤΑΣΗ ΑΥΤΙΣΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΝΑ ΠΙΣΤΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΣΑΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΑΥΤΙΣΜΟΥ.

Μια συγκεκριμένη συμπτωματολογία, όπως η παλινδρόμηση του λόγου, υπερκινητικότητα, στερεοτυπίες κ.τ.λ. από αυτιστικές διαταραχές χαρακτηρίζεται αμέσως αυτισμός και μπαίνει η ετικέτα της διάγνωσης από τους ειδικούς. Από εκεί και πέρα, ο όγκος των προβλημάτων αυξάνεται ραγδαία χωρίς ουσιαστική θεραπεία και απώθηση του προβλήματος, πάνω στην οικογένεια. Εκτεταμένες ηλεκτροεγκεφαλογραφικές εξετάσεις ύπνου έδειξαν ότι σχεδόν στην ολότητα των περιπτώσεων υπάρχει επιληπτοειδής διαταραχή, επαναλαμβανόμενη, και μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις, τυπική. Πρόκειται, δηλαδή, για ένα σαφές διαγνωστικό σημείο το οποίο μας οδηγεί στην υπόνοια εκτεταμένων εγκεφαλικών διαταραχών και όχι ενός απλού αυτισμού.

ΠΑΙΔΙΚΗ ΕΠΙΛΗΨΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΑΝΙΑΚΟΣ ΜΑΓΝΗΤΙΚΟΣ ΕΡΕΘΙΣΜΟΣ

ΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΚΑΙ ΕΦΗΒΙΚΑ ΕΠΙΛΗΠΤΙΚΑ ΣΥΝΔΡΟΜΑ ΈΧΟΥΝ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ.

Σε αυτά τα προβλήματα, όσο στο θεραπευτικό όσο και διαγνωστικό τομέα, οι κλινικοί γιατροί έχουν ένα καινούργιο διαγνωστικό «όπλο»˙ συγκεκριμένα, το διακρανιακό μαγνητικό ερεθισμό. Στην προκειμένη περίπτωση, πρόκειται για τη δημιουργία μαγνητικών κυμάτων, έξω από το κρανίο με ένα ειδικό μηχάνημα, τα οποία διαπερνώντας τα οστά του κρανίου, φτάνουν σε ορισμένα νευρικά κύτταρα,  των οποίων τη διέγερση ή την αναστολή της δράσης επιθυμεί ο κλινικός γιατρός, δημιουργώντας έτσι νέες θεραπευτικές προοπτικές. Γενικά, για τις παιδικές και εφηβικές επιληψίες αποτελεί ο διακρανιακός μαγνητικός ερεθισμός μια ουσιαστική βοηθητική μέθοδο, η οποία βρίσκεται και σε συνεχή ανάπτυξη.

ΣΧΟΛΕΙΑ ΚΑΙ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ

Η ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΛΚΟΟΛΙΣΜΟΥ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΠΛΕΟΝ ΚΑΝΕΝΑ ΜΥΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΕΔΩ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΤΡΑΓΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.

Λόγω δε του ιντερνέτ, οι μαθητές ανακαλύπτουν και καινούργιους τρόπους παρασκευής ναρκωτικών, εκεί που δε φτάνει το μυαλό γονιών και δασκάλων. Έτσι λοιπόν, πέρα από τη χρήση μεθανόλης για την παραγωγή φτηνού αλκοόλ, νεαρά παιδιά αναμιγνύουν διάφορες ουσίες, προκειμένου να πετύχουν υψηλό στόχο δράσης του ναρκωτικού με ελάχιστα χρήματα. Για αυτό το λόγο, χρησιμοποιούν απόβλητα χημικών ουσιών, φυτοφάρμακα, φάρμακα, διάφορα δηλητήρια, προκείμενου να βρουν συνθέσεις που ερεθίζουν τον εγκέφαλο. Μια τέτοια ναρκωτική ουσία του είδους, το λεγόμενο «πάκο» ή «φονιάς» των φτωχών, έρχεται από την Αργεντινή όπου παρουσιάζει μια τεράστια έξαρση και κυκλοφορία, λόγω της φτηνής του τιμής και της εκρηκτικής του δράσης. Το «πάκο» βυθίζει τον εξαρτώμενο σε μια ψευδαίσθηση χαλαρότητας, που διαρκεί για ώρες, ανάλογα με τη δόση. Ο χρήστης ξεχνάει να φάει, να πιεί, να ζήσει, οτιδήποτε και βυθίζεται σε μια ψεύτικη νιρβάνα. Το πιθανότερο είναι να συνεχίσει τη δουλειά αυτή, μέχρι να πεθάνει. Στο ενδιάμεσο παρουσιάζει ακραίες ψυχικές διαταραχές.

Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΚΡΑΝΙΑΚΟΥ ΜΑΓΝΗΤΙΚΟΥ ΕΡΕΘΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΗΣ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

Ο ΔΙΑΚΡΑΝΙΑΚΟΣ ΜΑΓΝΗΤΙΚΟΣ ΕΡΕΘΙΣΜΟΣ (ΤMS) ΈΧΕΙ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΕΙ ΣΤΗ ΝΕΥΡΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ ΜΕ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ ΜΝΗΜΗΣ.

Μια σειρά νέων ερευνητικών αποτελεσμάτων φέρνει στο φως την ιδιαίτερη ικανότητα αύξησης της εγκεφαλικής λειτουργίας, μέσω της χρησιμοποίησης του διακρανιακού μαγνητικού ερεθισμού στα παιδιά. Συγκεκριμένα, ερευνητές, ερεθίζοντας το μετωπιαίο λοβό σε «δόσεις» για κάποιες εβδομάδες, πιστοποίησαν όντως μια πολύ μεγάλη βελτίωση της ικανότητας, αντίληψης συνδυασμού ιδεών και άλλων γνωστικών λειτουργιών στα παιδιά. Τα εξαιρετικά αυτά αποτελέσματα έχουν δώσει αφορμή να ενταθούν οι έρευνες στο χώρο αυτό, λόγω του αναίμακτου και ανώδυνου ταυτόχρονα, δε, άκρως αποτελεσματικού τρόπου βελτίωσης των γνωστικών προβλημάτων στα παιδιά.

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΙΝΙΑΚΗΣ ΠΛΑΓΙΟΚΕΦΑΛΙΑΣ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ

ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ Η ΙΝΙΑΚΗ ΠΛΑΓΙΟΚΕΦΑΛΙΑ, ΌΤΑΝ ΈΧΟΥΜΕ ΠΡΟΩΡΗ ΣΥΝΟΣΤΕΩΣΗ ΤΗΣ ΛΑΜΒΟΕΙΔΟΥΣ ΡΑΦΗΣ.

Η λαμβοειδής ραφή είναι το περίβλημα γύρω από τα κρανιακά οστά του οπίσθιου κρανιακού βόθρου, που με την πρόωρη συνοστέωση δεν αφήνουν την ανάπτυξη του αντίστοιχου τμήματος του εγκεφάλου, κατά την προσθοπίσθια κατεύθυνση. Επειδή αυτό είναι κάτι που πρέπει άμεσα να χειρουργηθεί, έτσι που να έχει χώρο ο εγκέφαλος να αναπτυχθεί, εάν δε γίνει στον καιρό του αφήνει εγκεφαλικές δυσλειτουργίες και από τη όραση και από την αντίληψη της θέσεως στο χώρο.

ΔΕΥΤΕΡΟΓΕΝΕΙΣ ΒΛΑΒΕΣ ΚΡΑΝΙΟΕΓΚΕΦΑΛΙΚΩΝ ΚΑΚΩΣΕΩΝ

ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΟΙ ΔΕΥΤΕΡΟΓΕΝΕΙΣ ΒΛΑΒΕΣ ΚΡΑΝΙΟΕΓΚΕΦΑΛΙΚΩΝ ΚΑΚΩΣΕΩΝ, ΌΠΩΣ ΣΩΜΑΤΙΚΕΣ,ΓΝΩΣΤΙΚΕΣ,ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΕΣ, ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΓΙΑ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ, ΊΣΩΣ ΚΑΙ ΕΦΟΡΟΥ ΖΩΗΣ.

Ακριβώς επειδή υπάρχει αυτή η επικινδυνότητα διατήρησης κάποιων δευτερευόντων συμπτωμάτων κρανιοεγκεφαλικών κακώσεων στα παιδιά, για μεγάλο χρονικό διάστημα είναι η ανάγκη λήψεως καλού ιστορικού και εκτενής διαγνωστική διαδικασία, κατά το πρωτοπαθές περιστατικό, απόλυτα αναγκαίο. Δηλαδή, πρέπει να έχουμε τη δυνατότητα της ύπαρξης ενός άρτιου φακέλου με το ιστορικό και τα αποτελέσματα των εξετάσεων, τα οποία αποτελούν  πάντοτε «υλικό προς μελέτη», όταν το παιδί σε οποιαδήποτε ηλικία εμφανίσει διαταραχή, που θα έχει σχέση με αυτό. Στις Σκανδιναβικές χώρες που εδώ και χρόνια διατηρούν αρχείο με ψηφιακό τρόπο, παρά πολλές φορές το γεγονός αυτό είναι σωτήριο σε μετατραυματικές επιπλοκές.

ΠΡΟΔΡΟΜΑ ΕΠΙΛΗΠΤΙΚΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ

Η ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΕΠΙΛΗΠΤΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΈΝΑ ΤΑΚΤΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΈΧΕΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΑΙΤΙΕΣ.

Μερικές φορές, οι κρίσεις παρουσιάζονται ολοκληρωμένες, οπότε και η θεραπεία παίρνει το δρόμο της σε άλλες περιπτώσεις, όμως έχουμε την εμφάνιση και μόνο των λεγόμενων προδρόμων επιληπτικών συμπτωμάτων. Τα πρόδρομα επιληπτικά συμπτώματα στα παιδιά μπορεί να είναι συσπάσεις του προσώπου, άσκοπες κινήσεις, διαταραχές της συμπεριφοράς, κραυγές, στομαχικοί και κοιλιακοί πόνοι, δυσκολία συναναστροφής με άλλα παιδιά, ανάρμοστή συμπεριφορά κ.τ.λ. . Πρέπει να τονίσουμε ότι στις περιπτώσεις πρόδρομων επιληπτικών συμπτωμάτων στα παιδιά υπάρχει και μια τάση ατομικότητας. Δηλαδή, κάποιο σύμπτωμα που χαρακτηρίζει το εκάστοτε παιδί και μόνο. Έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία να εντοπιστεί το εξατομικευμένο σύμπτωμα, διότι αποτελεί ένα θεμέλιο λίθο για τη μετέπειτα διάγνωση και θεραπεία.