Το λιποβαρές και πρόωρο παιδί φέρνει μαζί του την αγωνία για γονείς και γιατρούς ενός μεγάλου αγώνα για επιβίωση. Ο αγώνας αυτός έχει τέτοια έκταση που δυστυχώς δεν αφήνει πολλές φορές περιθώρια για προληπτική ιατρική ώστε να αποφευχθούν προβλήματα του μέλλοντος.
Αυτά τα νεογνά αφού επιζήσουν και μετά σωστά, αφήνονται στην φυσιολογική εξέλιξη χωρίς όμως να γίνεται μια τακτική έρευνα για τις εγκεφαλικές τους λειτουργίες.
Έτσι λοιπόν σχεδόν πάντα κατά την εφηβεία ή και αργότερα κάτω από την πίεση μέτριου στρες της καθημερινότητας εμφανίζουν διαταραχές αντίληψης, συγκέντρωσης και εγρήγορσης.
Όσο πιο μεγάλο είναι το στρες τόσο πιο εμφανή είναι τα προβλήματα αυτά.
Αυτά τα νεογνά αφού επιζήσουν και μετά σωστά, αφήνονται στην φυσιολογική εξέλιξη χωρίς όμως να γίνεται μια τακτική έρευνα για τις εγκεφαλικές τους λειτουργίες.
Έτσι λοιπόν σχεδόν πάντα κατά την εφηβεία ή και αργότερα κάτω από την πίεση μέτριου στρες της καθημερινότητας εμφανίζουν διαταραχές αντίληψης, συγκέντρωσης και εγρήγορσης.
Όσο πιο μεγάλο είναι το στρες τόσο πιο εμφανή είναι τα προβλήματα αυτά.