Ο ΠΑΙΔΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΉΔΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΕΧΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΙ ΌΧΙ ΤΟ ΑΝΟΣΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑ.
Στην περίπτωση αυτή μιλάμε για το φαινόμενο της ανοσολογικής ανοχής. Δηλαδή, τη δυνατότητα που έχει ο αμυντικός οργανισμός του παιδιού να ξεχωρίζει το «δικό» του από το ξένο και το μεν ένα να προστατεύει και στο δε άλλο να επιτίθεται. Την ανοσολογική ανοχή φροντίζουμε και την μεγαλώνουμε με τα εμβόλια και άλλες διαδικασίες ενίσχυσης του ανοσοποιητικού συστήματος. Όσο μεγαλύτερη είναι η ανοσολογική ανοχή, τόσο πιο σταθερό είναι και το σύστημα αμύνης του παιδιού και απαλλαγμένο από κίνδυνο αυτοάνοσων νοσημάτων.