Ο ΑΛΤΡΟΥΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΑΠΟΛΥΤΑ ΒΑΣΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ.Συνήθως παρατηρούμε την συμπεριφορά του παιδιού αυθόρμητα κάτω από την συμπεριφορά των γονιών και τους τρόπους που παρουσιάζει το παιδί σε σχέση με την αντίδραση των γονιών.
Έτσι βλέπουμε δύο χαρακτηριστικές περιπτώσεις βρεφικής συμπεριφοράς.
Από την μία μεριά επιθετικά με τραβήγματα, χτυπήματα και δαγκώματα κ.λ.π. και από την άλλη φιλικά με δοτικές αγκαλιές, ήρεμες αντιδράσεις, ενδείξεις τρυφερότητας κ.λ.π.
Φαίνεται λοιπόν ότι υπάρχει μια γονιδιακή καταβολή στα παιδιά σε ότι αφορά και αλτρουισμό και κτητικότητα.
Από την μια μεριά βλέπουμε το παιδί να διεκδικεί με μανία «κεκτημένα» του όπως π.χ. ένα μπισκότο, την άλλη στιγμή όμως να το μοιράζεται με την μητέρα του.
Η μόνη διαφορά ανάμεσα στον αλτρουισμό και τον εγωισμό στο παιδί είναι χρονική.
Ενώ εμφανίζουνε μια έντονη κτητική φάση τα πρώτα χρόνια, είναι τα παιδιά περισσότερο δοτικά μετά τα 4.
Βέβαια έναν ουσιαστικό ρόλο παίζει σε αυτήν την περίπτωση και η διαπαιδαγώγηση των γονέων αλλά το ότι πάντα σε όλες τις κουλτούρες στον κόσμο η συμπεριφορά είναι παρόμοια και μας οδηγεί στην εντύπωση ότι ο λόγος είναι περισσότερο γονιδιακός.
No comments:
Post a Comment