ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ ΕΝΔΟΚΡΑΝΙΑΚΗΣ ΠΙΕΣΗΣ

ΠΑΝΩ ΑΠΟ 15% ΤΩΝ ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΝ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΩΝ ΤΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑΤΡΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΕΦΑΛΑΛΓΙΑ ΚΥΡΙΩΣ ΑΠΟ ΚΡΑΝΙΟΕΓΚΕΦΑΛΙΚΕΣ ΚΑΚΩΣΕΙΣ.

Στις περιπτώσεις αυτές ακολουθείται μια διαγνωστική διαδικασία σε επίπεδα που, κατά πρώτο λόγο, εξετάζονται ακτινολογικά και μετά νευροφυσιολογικά οι μικροί ασθενείς. Πολύ σπάνια προχωράει ο έλεγχος παραπέρα ή μετά από μέρες για την τυχόν ύπαρξη μιας αυξημένης ενδοκρανιακής πίεσης. Έτσι, λοιπόν, έχουμε παιδάκια με χρόνια κεφαλαλγία και διαταραχές της όρασης, που είναι αποτέλεσμα κάποιας ενδοκρανιακής πίεσης λόγω λοιμωδούς αιτιολογίας ή τραύματος, αλλά παραμένουν στο σκοτάδι λόγω ελλιπούς διαγνωστικής προσπάθειας. Ο κανόνας είναι, και εφόσον το παιδί παραπονιέται για πονοκεφάλους ή διαταραχές της όρασης, να γίνεται επανειλημμένος έλεγχος, προκειμένου να εντοπιστεί ή να αποκλειστεί το θέμα της αυξημένης ενδοκρανιακής πίεσης.