ΜΑΘΗΣΙΑΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ

Το 1820 ο Ιωάννης Πέτρος Μίλλερ Γερμανός ανατόμος – φυσιολόγος, ανακοίνωσε για πρώτη φορά την υπόθεσή του ότι οι μαθησιακές διαταραχές είναι αποτέλεσμα εγκεφαλικών δυσλειτουργιών.
Για την ανακάλυψη αυτή κέρδισε την έδρα της φυσιολογίας στο πανεπιστήμιο του Βερολίνου.
7 χρόνια αργότερα στο Ναύπλιο για πρώτη φορά δημιουργήθηκε το πρώτο υπουργείο Παιδείας των Ελλήνων που είχε να φροντίσει έναν κατά 96% αναλφάβητο πληθυσμό.
70 περίπου χρόνια αργότερα και ενώ ήδη στην κεντρική Ευρώπη, κυρίως η Γαλλική σχολή με τον καθηγητή Σαρκώ εύρισκε τις πρώτες θεραπευτικές λύσεις για τις μαθησιακές διαταραχές. Έλληνας ελεγκτής του υπουργείου Παιδείας σε έκθεσή του για την απόδοση των Ελλήνων μαθητών εύρισκε ότι ήταν «ρυπαρή» και αγράμματη.
Κι ενώ στην Ελλάδα υπάρχει πλέον πρόβλημα για την καθιέρωση του γραπτού λόγου, Άγγλοι γιατροί μιλούν για «συγγενή λεκτική τύφλωση» και οι Γάλλοι χρησιμοποιούν την κλίμακα Binet-Simon σαν πρώτη μέθοδο μέτρησης νοημοσύνης που ισχύει μέχρι τώρα.
Ο Γερμανός καθηγητής Nonne δέχεται την θεωρία του Ραμπίνοβιτς ότι οι μαθησιακές διαταραχές είναι ψυχιατρικές αποκλίσεις και υπερακοντίζει ισχυριζόμενος ότι μπορούν να καταγραφούν και ηλεκτροεγκεφαλογραφικά.
Εισάγει μάλιστα τον όρο «ελάχιστη εγκεφαλική διαταραχή».
Τα χρόνια περνούν, οι μαθησιακές διαταραχές πλέον γίνονται καθεστώς, ταξινομούνται τόσο σε παγκόσμιο επίπεδο στον Οργανισμό Υγείας (ICD) όσο και στον παγκοσμίως αναγνωρισμένο σαν πρώτο τη τάξει Οργανισμό της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας (DSM-IV).
Σήμερα πλέον όλο το βόρειο ημισφαίριο του πλανήτη σε ότι αφορά τις μαθησιακές δυσκολίες βρίσκεται περίπου στο ίδιο επίπεδο με την ίδια κατάληξη και ουδείς αμφισβητεί ότι πίσω από αυτές κρύβονται εγκεφαλικές διαταραχές. Υπολογίζεται δε ότι πάνω από 30% των μαθητών έχει γενικευμένη καθυστέρηση στην ανάγνωση και από αυτούς περίπου το 10% εμφανίζουν εξελικτικού τύπου διαταραχή.
Τα πρώτα φάρμακα που χρησιμοποιούνται προκειμένου να συνδράμουν στην βελτίωση των διαταραχών αυτών εκτίναξαν την κατανάλωση στα ύψη π.χ. το φάρμακο μεθυλφαινιδάτη στις αρχές του 70 καταναλίσκετο σε όλη την τότε κεντρική Ευρώπη σε μερικά κιλά, τώρα τα κιλά έγιναν δεκάδες τόνων. Βλέπουμε δηλαδή ότι αναφερόμενοι στις μαθησιακές διαταραχές μιλάμε πλέον για γενικευμένη παν-επιδημία.